Miasto Postawy i okolice: Mańkowicze

4 maj 2012

Mańkowicze

Mańkowicze – wieś na Białorusi, na terenie rejonu (powiatu) postawskiego, szesnaście km od Postaw. Do 1939r. należały do województwa wileńskiego, powiatu postawskiego. Mańkowicze były dawnym dziedzictwem rodziny Zenowiczów. Około połowy XVIIIw. dobra te przeszły w posiadanie Jerzego Kiełpsza herbu Prus, podczaszego wiłkomierskiego. Następnie były własnością: Tadeusza Żaby herbu Kościesza, wojewody połockiego, książąt Druckich-Lubeckich, Łeskich, a po I wojnie światowej Cezarego Hallera, brata gen. Józefa Hallera.

Zachowany do II wojny światowej drewniany dwór został prawdopodobnie wzniesiony w XVIII w. przez wojewodę Tadeusza Żabę. Była to trzynastoosiowa budowla na planie prostokąta. Obok dworu znajdowała się pięcioosiowa oficyna, oranżeria oraz duży i bardzo malowniczy ogród. W roku 1871 w Mańkowiczach została wzniesiona, istniejąca do dziś, kamienna prawosławna cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny.

Gmina Mańkowicze początkowo należała (od 7. listopada 1920r.) do powiatu duniłowickiego, pod Zarządem Terenów Przyfrontowych i Etapowych. 19. lutego 1921r., wraz z całym powiatem, weszła w skład nowoutworzonego województwa nowogródzkiego. 13. kwietnia 1922r. gmina wraz z całym powiatem duniłowickim została przyłączona do objętej władzą polską Ziemi Wileńskiej – przekształconej 20. stycznia 1926r. w województwo wileńskie.

1. stycznia 1926r. nazwę „powiat duniłowicki” zmieniono na „powiat postawski”. Wtedy gmina o nazwie Mańkowicze przestała istnieć 1. kwietnia 1927r., po przemianowaniu jej na gminę Hruzdowo, do której przyłączono jednocześnie części obszaru gmin Miadzioł i Żośna. W tym też czasie niewielkie części obszaru zlikwidowanej gminy Mańkowicze włączono do gmin Kobylnik i Łuczaj.