13 paź 2016

Spis abonentów sieci telefonicznej w Postawach w latach 1938-1939



Gazeta «Kurjer Wileński» w jednym z numerów z sierpnia 1936 roku napisała: «...obecnie czynione są starania nad uruchomieniem centrali telefonicznej w Postawach przez całą dobę. Dotychczasowy bowiem stan nie odpowiada życzeniom i zapotrzebowaniom miejscowej ludności. Funkcjonowanie telefonów jedynie w godzinach 7-21 stwarza wiele uciążliwości. Brak połączeń po godz. 9-j wieczorem jest powodem, że wiele osób nie instaluje aparatów u siebie w mieszkaniu».

Od tego roku centrala telefoniczna w Postawach działała przez całą dobę. Łączność telefoniczna na terenie powiatu postawskiego sprawnie funkcjonowała nawet we wrześniu 1939 roku.

Dowódca drużyny łączności pułku Korpusu Ochrony Pogranicza (KOP) «Głębokie» sierżant Marian Zawiło, wspominając o wycofywaniu się sztabu pułku 17.09.1939 r. w stronę granicy z Łotwą, napisał: «Ja tym czasem jadę do Agencji Pocztowej w Mosarzu (wtedy powiat postawski), około pół mili od miejsca zatrzymania się Oddz. Zapada zmrok. Z Agencji uzyskuję połączenie z [...] Duniłowiczami (powiat postawski), po kilku słowach rozmowy z telefonistą, odbiera mu słuchawkę ktoś inny i ja słyszę głos w języku rosyjskim:
– Czewo wam nada, kto eto goworit?
Teraz wiem już to, co chciałem wiedzieć i odpowiadam po polsku:
– Tu mówi polski żołnierz.
Słyszę odpowiedź: „ j.. twoju mać!” i trzask rzuconej słuchawki.

Teraz jeszcze uzyskuję połączenie z Postawami. Tam jeszcze spokojnie i bolszewików nie ma. Chcę uzyskać połączenie z Wilnem, co mi się nie udaje wskutek zajęcia linji telefonicznej […]». Z tymi wiadomościami wracam do d-cy i składam meldunek sytuacyjny. D-ca zadowolony, gdyż i meldunki od patroli mówią, że w bezpośrednim sąsiedztwie nepla nie ma».