Okolice Duniłowicz, 1931r. |
W czasie I wojny światowej K.Mackiewicz powołany jako oficer do armii rosyjskiej, został ranny i do końca wojny przebywał w niemieckim obozie jenieckim. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku. W okresie tej wojny wykonywał transparenty, plakaty i inne druki dla Centralnego Komitetu Propagandy, a jego prace były publikowane w czasopismach wojskowych oraz eksponowane na wystawach. Został zwolniony z WP w 1923 roku w randze kapitana i wyjechał do Nowego Yorku gdzie podpisano z nim kilkuletni kontrakt. Pracował tam jako ilustrator, jednak po roku powrócił do Polski.
Był myśliwym i gawędziarzem, znanym w szerokich kręgach towarzyskich. Jako myśliwy, wiele czasu spędzał w majątkach kresowych na Wileńszczyźnie, zwłaszcza u Józefa Tyszkiewicza w Duniłowiczach koło Postaw. 18 lipca 1931 r. Kamil Mackiewicz w randze honorowego gościa uczestniczył w uroczystym otwarciu przystani wioślarsko-pływackiej PKS w Postawach. Wiele podróżował, m. in. na Kaukaz, do Francji, Łotwy, Holandii, Afryki i USA.
Głównym nurtem jego twórczości był rysunek i ilustracja. Współpracował z licznymi czasopismami, m. in. w latach 1918-1921 z lwowskim „Szczutkiem”, w którym w 1919 opublikował rodzaj komiksu z tekstami Stanisława Wasylewskiego. Często podejmował tematykę wojenną i wojskową, a także myśliwską. Ilustrował liczne książki dla dzieci oraz książki o tematyce myśliwskiej. Prace K.Mackiewicza znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie oraz Muzeum Wojska Polskiego.
Ostatnie 3 lata swego życia (1929-1931) spędził na wileńszczyźnie, w Duniłowiczach koło Postaw, u swego przyjaciela hr. Tyszkiewicza. Zmarł 11 grudnia 1931 w Warszawie. Pochowany na Starych Powązkach.
Plakaty propagandowe, wykonane przez Kamila Mackiewicza podczas wojny polsko-bolszewickiej. |
Rysunek Kamila Mackiewicza z 1920 roku, nazywa się „Żołnierz bolszewicki”. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz